Leven als een Athos Monnik

Op het Griekse schiereiland Athos wonen alleen Grieks-orthodoxe monniken, verdeeld over 20 kloosters. Vrouwen zijn er helaas niet welkom. Nu blijkt dat de monniken van Athos exceptioneel oud worden; kanker hartkwalen en diabetes mellitus komen op het eiland nauwelijks voor. Dit ligt niet aan de afwezigheid van vrouwen. Maar aan wat dan wel? Uit onderzoek door de universiteit van Thessaloníki blijkt dat hun gezondheid voornamelijk is te danken aan hun dieet. Gelukkig kunnen vrouwen deze informatie in een praktisch boek lezen: The Mount Athos Diet.  Het blijkt allemaal heel eenvoudig te zijn en zelfs een goed glas rode wijn ontbreekt er niet aan.

De basis van het Athos dieet is dat je elke week een afwisseling hebt van 3 vastendagen, 3 gewone dagen en 1 feestdag (eet wat je wilt).
Dat vasten betekent niet dat je niets mag eten, op deze dagen zijn alleen de volgende producten verboden: zuivelproducten, eieren, vis, vlees, kip en alcohol, olie en boter zo beperkt mogelijk.
Op de gewone dagen mag je alles eten, behalve rood vlees. Op deze dagen is het ook aanbevolen om 2 glazen rode wijn te drinken.

Wil je echt zo gezond leven als de Athos monniken dan zijn er natuurlijk nog wel wat meer voedingsadviezen:

Eet vooral veel groenten, fruit, zaden en peulvruchten.

Eet geen rood vlees.

Gebruik zo min mogelijk zout.

Gebruik zo min mogelijk boter en room.

Gebruik zo min mogelijk suiker.

Drink veel water en kruidenthee.

Eet als tussendoortje alleen fruit, groente, noten en droge crackers.

Eet alleen organisch geproduceerde voeding zonder toevoegingen.

Daarnaast is het aanbevolen om elke dag te bewegen, 30 tot 40 minuten. Heel simpel allemaal dus. En eigenlijk ligt het ook allemaal niet zo ver af van wat algemeen al bekend is over gezond leven. Blijft natuurlijk het feit bestaan dat de monniken nog wel meer wel en niet hebben dat bijdraagt aan hun gezondheid: geen stress, een geregeld leven, minder milieuvervuiling, minder straling en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Slapen doen de monniken maar 3 uur per nacht, en dat lijkt mij nou echt heel handig, wat heb je dan zeeën van tijd. Maar goed voorlopig maar eens wat gezonder eten en vooral...niet roken.

Hoge kosten voor een fictieve huisarts bij Zorggroep Almere

Vandaag moest ik een rekening van de mondhygiëniste declareren bij mijn zorgverzekering. Wat ik daar in het declaratieoverzicht zag, overtrof toch weer mijn stoutste verwachtingen. Ik had het al eerder gezien, maar omdat ik zelden inlog shockeerde het mij wederom.

Ik ben al jaren niet bij de huisarts geweest, sterker nog ik weet niet eens waar die gebleven is. Een tijd terug zijn er veel gezondheidscentra in Almere gefuseerd, en zo is die van mij waarschijnlijk weggefuseerd. Toch betaal ik, blijkt nu, maandelijks 20,16 euro + 7,70 euro aan "abonnementskosten". Op zich is het wettelijk geregeld dat elke huisarts elk kwartaal over iedere ingeschreven patiënt een inschrijvingstarief declareert bij de zorgverzekering.

De Zorggroep Almere maakt het echter wel heel erg bont. De tarieven van het inschrijvingstarief zijn wettelijk vastgelegd en kun je hier zien. En wat blijkt? Ik betaal het tarief Inschrijving verzekerden vanaf 75 jaar, woonachtig in een achterstandswijk. En dit niet per kwartaal, maar per maand! Je begrijpt ook niet dat de zorgverzekering, in dit geval FBTO, dit niet opmerkt. Het is ook niet zo dat de Zorggroep Almere zo uitmuntend is; de laatste keer dat ik bij de huisarts ben geweest, zo'n 4 jaar geleden, werden mijn oren uitgespoten in een vies berghok tussen de dozen, en dit mislukte nog 3 keer waardoor ik om de paar uur terug moest komen.

De zorg onbetaalbaar? Dat is niet vreemd als je ziet hoeveel er nog steeds mis gaat. Het is alleen jammer dat mensen die ernstig ziek zijn en ouderen het meeste last hebben van bezuinigingen.

U.nited P.orn S.tars

Al jaren bestel ik naar volle tevredenheid schoenen in de Ecco store. Vooral omdat het de enige schoenen zijn waar ik goed op loop. Sinds Ecco echter de schoenen door UPS laat bezorgen is het een heel ander verhaal geworden.

Afgelopen week vond ik een briefje van de UPS bezorger dat mijn bestelde Ecco schoenen ergens bij de Vomar in Filmwijk (Almere) lagen. Vreemd, dat dit gebeurde nadat ik de 1e keer niet thuis was. Post.nl en alle andere pakketdiensten komen pakketten altijd op zijn minst nogmaals aanbieden of geven het bij de buren af. Omdat ik geen idee had waar het adres zich bevond, toog ik op weg met de TomTom. De betreffende Vomar bleek op 12 km van ons huis te liggen (ik had de schoenen bijna net zo goed zelf op kunnen halen in Denemarken).

Bij de klantenservice van Vomar stond helaas een hele rij. De hoop dat het babbelzieke meisje achter de balie deze snel weg zou werken vervloog al snel. De mensen voor mij moesten namelijk allemaal zegelkaarten inleveren waarmee ze contant geld kregen. Dit was de aanleiding voor babbelkous om te vragen of mensen dan soms op vakantie gingen en na een bevestiging gedetailleerd alle ins and outs te vragen. De mensen in Filmwijk hebben allemaal niets te doen, of zijn erg eenzaam, want eenieder voor mij in de rij was blij de gevraagde details in nog gedetailleerder perspectief te kunnen spuien. Enfin, na een dik half uur kon ik eindelijk mijn geliefde schoenen in ontvangst nemen. Thuis besloot ik hierover mijn beklag te doen bij Ecco. Toen bleek dat UPS nog loog ook: 

Beste Erika Koukos, 

Bedankt voor uw e-mail. Volgens de informatie vrijgegeven door UPS is het pakket bij u afgeleverd en door u ondertekend. Zou u kunnen aangeven of deze informatie klopt? Ik hoop dat ik uw vraag heb beantwoord en mocht u verder nog vragen hebben, neem dan gerust nogmaals contact met ons op. 

 Met vriendelijke groet Bobbie V, 
 Uw ECCO Klantenservice Team

Op zich niets mis mee natuurlijk. Wat wel opmerkelijk is, is de naam: Bobbie V. Bobbie V? waarom niet een hele naam of geen naam? Dit doet mij toch denken aan een pornoster of zo. Natuurlijk zal de pornoindustrie ook last hebben van de crisis, dus het zou best kunnen. Het siert Bobbie E. wel dat ze niet bij de dildo's is neer gaan zitten en haar diensten nu bij Ecco aanbiedt. Helaas heeft zij aan mijn klacht nog geen verdere opvolging gegeven.

Zolang de Ecco store met UPS werkt zien ze mij er in ieder geval niet meer terug. Gidon mag trouwens van geluk spreken dat ik niet thuis was toen UPS voor de deur stond:

Tokio

Van onze correspondent R.-san uit Japan 

In Tokio heb ik een beurs bezocht. Zoals de organisator terecht aangaf komen er veel bezoekers op af en zijn er ook veel standhouders. Maar wat daar niet bij vermeld werd, is dat de meeste van de standhouders handelaren zijn die de beursbezoekers met kassa’s en winkelmandjes opwachten. Ik heb met de moed der wanhoop gefolderd, maar het werd na het eerste kwartier al wel duidelijk dat dit niks ging worden.

Door de lekker-snel-klaar-beurs had ik dus tijd over om Tokio te bezichtigen. Heb opnieuw van de stad genoten en omdat ik in het centrum verbleef veel in de warenhuizen rondgelopen. Niet om er veel te kopen, maar ze hebben een prachtige vooroorlogse grandeur en het is er prima en voordelig van eten en drinken. Ook zie je er allerlei bijzondere producten en rare bijverschijnselen zoals het dak waarop je met het hondje buiten kunt spelen, handwerkers die met texiel of met hout in de weer zijn. Daarbij is het hier echt warm, tot aan de 30 graden, en die warmte blijft in de stad hangen.

Sumoworstelen

Van onze correspondent R.-san uit Utsunomiya Japan

Afgelopen zaterdag was ‘t sumodag. Met vroeg in de ochtend de nog onbekende worstelaars: de zaal is dan nagenoeg leeg- op een vader, moeder, ooms en tantes na dan.

Terwijl in de loop van de middag de vedetten arriveren en de zaal afgeladen is. Het is een hele belevenis, want niet alleen blijft het een sport uitgeoefend door gezellige dikkerds- dat geeft het iets aandoenlijks, ook het publiek leeft ontzettend met hen mee. Er wordt daarbij ook heel wat afgeschreeuwd. En dat de worstelaars soms letterlijk van het podium verwijderd worden (ik heb er diverse het publiek ingeslingerd zien worden) komt de sfeer ook zeker ten goede. Wat mij betreft is het een in Nederland onheus onbeminde sport en hoe eerder deze de plaats inneemt van koning voetbal des te beter.

En daar ben ik het geheel eens met R. -san, het zou leuk zijn als het sumoworstelen in Nederland de nationale sport zou worden. Die gezellige sumo's zijn toch veel leuker om naar te kijken dan onze eigen verwende voetballers? Met dank aan R.-san

Van Hanh Pagode

En dan ga je op een gewone dinsdagochtend naar de tandarts in Almere-Buiten en dan blijkt de tandarts nieuwe buren te hebben. Prachtig toch?

Het is de Van Hanh Pagode van de Stichting Vietnamese Boeddhistische Samenwerking in Nederland (VBSN). De stichting VBSN is onderdeel van de Vietnamese Unified Buddhist Church (UBC) waarin alle in Vietnam aanwezige boeddhistische stromingen zijn verenigd. In de Van Hanh Pagode staan de deuren altijd open voor alle boeddhisten van alle stromingen en andere belangstellenden. Ook worden er in de Pagode naast de 3 jaarlijkse grote feesten elke zondag bijeenkomsten georganiseerd voor de leden, huwelijken voltrokken, herdenkingsdiensten en begrafenissen/crematies gehouden.

Helaas, helaas, ik stond aan de Sumatraweg 350 voor een dicht hek. Hopelijk kan ik er snel eens binnenkijken, het ziet er interessant uit. Gelukkig was bij de tandarts alles goed, misschien doordat de spirituele werking van de pagode al een beetje uitstraalde?

Maria in de bossen

Soms zie je ze nog; van die kleine, aparte kapelletjes. Kapel Maria in de bossen aan de Oirschotsebaan/ Rosepdreef in Oisterwijk is er zo een. Midden in de bossen, maar toch aan een drukke weg, straalt het kapelletje toch een enorme rust en sereniteit uit. De kapel wordt nog druk bezocht, er is altijd wel iemand aan het bidden op een van de stenen banken.

De kapel is in 1979 gebouwd, door de heer Meneere, toen eigenaar van de Kleine Heuvel. Hoe en waarom is mij niet bekend. Er is weinig documentatie over Maria in de bossen. Er is dan vast ook geen groot verhaal over verschijningen en zo, maar dat is niet erg, dan houdt Maria in de bossen tenminste haar sereniteit.

Portugal - Tavira

Tavira heeft 36 prachtige kerken en diverse historische stadspaleizen, helaas toen wij er waren was er geen enkel gebouw dat open was. Onze gids vond dat geen enkel probleem, die was alleen geïnteresseerd in cake en gebak, en de banketbakkers waren allemaal open.

Toch is het Portugese Tavira zeker de moeite waard, ook buiten ziet alles er mooi uit. Tavira wordt wel eens het Venetië van de Algarve genoemd, dat is echter wat overdreven. De Brug met de Zeven Bogen over de Rio Gilao is eigenlijk het enige dat enigszins in die richting komt. In het midden van de stad staat de Burchtheuvel met daarop het (gesloten) Kasteel van Tavira. Van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de stad. De Moorse invloeden zijn nog goed te zien, er zijn veel minaretten verbouwd tot klokkentoren . Rondom de burcht is een mooie tuin. Wij waren maar kort in Tavira, maar waarschijnlijk is het er 's avonds best gezellig, er zijn diverse pleinen met restaurants en terrassen.

Portugal - Faro

Het Portugese Faro heeft voor mij altijd een nogal negatieve bijklank gehad. Voornamelijk door de vliegramp met Martinair. Dat is onzin natuurlijk, de ramp vond al in 1992 plaats, bovendien heeft Faro heel wat moois te bieden, zoals een mooi oud centrum, diverse monumenten, ooievaars en niet te vergeten het erfgoed van Zeca Afonso en Alfons III. Sinds de 18e eeuw is Faro de hoofdstad van de Algarve.

We begonnen onze Faro-tocht met het bezoeken van een prachtige synagoge, helaas konden we er niet in en bleek ook in Portugal de secularisatie te hebben toegeslagen; de synagoge is inmiddels omgebouwd tot bank.
Sefardische joden  vestigden zich vooral tussen de 5e en de 15e eeuw op het grondgebied dat nu tot Portugal behoort. Ze hebben op verschillende manieren bijgedragen tot de Portugese cultuur. Vele leden van de door de koningen beschermde joodse gemeenschap, waaronder filosofen, humanisten, wetenschappers en kooplieden, maar ook schoenmakers, kleermakers en wevers, namen actief deel aan belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Portugal. Ze speelden een belangrijke rol bij de stichting van het koninkrijk en hielpen mee het grondgebied te bevolken. Later, tijdens de periode van de grote ontdekkingsreizen leverde deze gemeenschap een belangrijke financiële en wetenschappelijke bijdrage. In 1496 werden de joden met het Verdrijvingsedict verplicht zich tot het christendom te bekeren en zo nieuwe christenen te worden. Vele joden verlieten Portugal terwijl anderen hun geloof in het geheim bleven belijden.

José Manuel Cerqueira Afonso dos Santos (1929-1987) was een Portugees zanger, en een van de belangrijkste politiek geïnspireerde musici uit de Portugese geschiedenis. In Faro staat zijn geboortehuis. Beroemd is het verhaal van zijn optreden in het gebouw van de muziekvereniging Musica Velha. Daar zingt hij zo een beetje elk lied dat hij geschreven heeft en door het regime verboden is. De PIDE staat buiten te wachten en durft niet binnen te komen. Na het optreden schrijft hij als dank voor de gastvrijheid de tekst van zijn bekendste nummer Grândola, Vila Morena. Het is dit uit te delen aan de militairen, die ze in de loop van hun geweer steken. 

nummer dat in de vroege ochtend van 25 april 1974 op de radio wordt uitgezonden en het startschot is voor legereenheden om de kazernes uit te marcheren en de Anjerrevolotie te beginnen. De Anjerrevolutie is de geweldloze militaire staatsgreep die op 25 april 1974 plaatsvond.  Deze opstand door militairen uit verschillende progressief-linkse groeperingen maakte een eind aan het autocratische Estado-Novo bewind van Marcello Caetano. Als mensen in de straten naar de opstandige soldaten toestappen, begint iemand rode anjer.

Ook Alfons III, koning van Portugal van 1247 tot 1279, wordt nog steeds gekoesterd in Faro. Hij veroverde dan ook De Algarve op de Moren. Hij werd destijds nog wel even door de paus in de ban gedaan, door een ongeoorloofd tweede huwelijk, maar dat heeft geen smet op zijn blazoen gebracht, en hij staat dan nu ook overal in Faro versteend te pronken.

Voor dieren heeft men in Faro een warm hart. De vele ooievaars op hun nesten worden regelmatig gevoerd. Hiertoe klimmen enkele inwoners dagelijks op lange ladders naar de toppen van gebouwen, om hun gevederde vriendjes te voeren. Misschien heeft het er mee te maken dat de bevolking in Portugal in rap tempo afneemt, en vanzelfsprekend moet de ooievaar dan gekoesterd worden.

 

Portugal - Olhos d'Agua

De plaats waar wij in Portugal verbleven heet letterlijk "waterogen".  Dit verwijst naar de zoetwaterbronnen die zich hier op bepaalde plaatsen onder het zand bevinden. Bij eb komen deze bronnen vrij en vormen ronde plekken in het strand waarin het water naar boven opwelt. Deze ronde plekken zien er uit als 'ogen van water'. Het water uit de bronnen is lekker koud, in het verleden werd het gehele dorp voorzien van drinkwater uit deze bronnen.

 Wij hebben vaak gezocht naar de bronnen, maar ze niet kunnen vinden. Later hoorden we dat het nog 2 uur lopen was. Gelukkig is het uitzicht op de rode kliffen van Praia da Falesia ook schitterend.

Verder is Olhos d'Agua een vriendelijke visserdorpje, waar het toerisme nog geen extreme vormen heeft aangenomen. Wel leek de crisis hard te hebben toegeslagen, overal zagen we leegstaande en half leegstaande winkelpanden.

Er zijn overal nog Moorse invloeden te zien, onder andere in de witte kusbusvormige huizen met de voor de Algarve zo typerende schoorstenen met kantachtige motieven. De oorsprong ligt bij de moslims die na de christelijke reconquista gedwongen werden zich te laten dopen, maar stiekem hun oude geloof trouw bleven en hun moskeetorens op de daken bouwden om er in het geheim vijf keer per dag in de richting van Mekka te bidden. Ter camouflage werden de torens ook als schoorsteen gebruikt. Tegenwoordig zijn de schoorstenen gewoon ter decoratie.

Portugal - Algarve

Er zijn weinig gebieden zo onderschat als de Algarve in Portugal. Dit gebied wordt vaak afgeschilderd als toeristisch en van weinig waarde, wij hebben vorige week maar weer eens met eigen ogen kunnen aanschouwen dat dit geheel onterecht is. De Algarve is prachtig. Ook het hotel RIU Guarana voldeed geheel aan onze verwachtingen. Dus het was een weekje puur genieten.

Naast de mooie natuur, vele bezienswaardigheden en vriendelijke bevolking troffen we in de Algarve ook nog eens geweldig weer aan. Het was elke dag tussen de 27 en 32 graden, maar dit is ook voor Portugal zo vroeg in het jaar uitzonderlijk, de airco in het hotel werkte daarom helaas nog niet. De mensen in Portugal zijn echt ontzettend aardig, Met een bijna verlegen glimlach bedanken ze je  echt voor alles.  Het woord obrigado klinkt dan ook de hele dag, en is een Portugees woord dat wij in ieder geval nooit meer zullen vergeten.

De Algarve is een van de meest typische en karakteristieke provincies van Portugal met hier en daar Moorse invloeden. De Algarve werd tot 1249 door de Moren overheerst. De naam Algarve is dan ook van Arabische oorsprong. Al Gharb betekent het land in het westen. De vele amandelbomen zijn volgens de legende aangeplant door een Moorse koning, die getrouwd was met een prinses uit het noorden. Deze prinses had elke winter heimwee naar de sneeuw van haar land. De koning liet daarom het land beplanten met amandelbomen, die in februari sneeuwwitte bloesem kreeg. Vooral in het voorjaar is de Algarve een grote bloementuin.

Portugal is ruim 3 keer zo groot als Nederland en is gelegen op het Iberisch schiereiland. De Algarve is de zuidelijkste provincie van Portugal. De wegen zijn uitstekend, dus een huurauto is zeker aan te raden. De kust wordt verdeeld in 2 delen: Sotavento (ten oosten van Faro) en de Barlavento (ten westen van Faro).