dinsdag, juni 18, 2013

Leros

Leros ligt op nog geen half uur varen van Telendos (dan moet je wel met de snelle boot Telendos Star van Yiannis Galouzis gaan), toch waren wij er nog nooit geweest. Deze keer besloten we toch eens te gaan kijken.

Eigenlijk staat Leros in heel Griekenland bekend om de psychiatrische inrichting die er is, maar liefst een derde van de inwoners werkt er in de psychiatrie. Daar merk je natuurlijk helemaal niets van als je er bent. Bovendien zijn er zoveel mooie dingen te zien, dat het Leros enorm tekort doet, om het eiland slechts te reduceren tot de inrichting.

Gezien mijn angst voor het rijden in de bergen, had iedereen ons verzekerd dat de wegen recht en plat waren. Gelukkig waren Michael's ouders er ook, zodat Michael's vader in de vooraf gehuurde auto kon rijden, want Leros is alles behalve plat. Het is er wel vrij rustig en het eiland heeft een heel eigen, vriendelijk karakter. Groot is het niet: Leros heeft een oppervlakte van 53 km2 en heeft 8130 inwoners. De hoofdstad is Agia Marina. dat samengevoegd is met de twee dorpen Platanos en Pandeli

Een van de bezienswaardigheden op Leros is het kasteel met het Panagia Kera klooster uit 1300. Er is een kerkelijk museum bij met prachtige iconen en een oud Grieks byzantijnse collectie. Als je de berg op komt word je gelijk begroet door een allervriendelijkste vrouw, die graag wil dat je het kerkje bezoekt. Het is zeker een aanrader om dat even te doen; naast dat het kerkje schitterend is ingericht, vind je er het graf van Gabriela Papayannis (1897-1992), een bijzondere vrouw, die de laatste jaren van haar leven op Leros woonde.

Gabriela heeft een bewogen leven achter de rug, waarin zij veel reisde om de allerarmsten te helpen, onder andere in India. Zij was ook non, maar had slechts enkele medezusters om zich heen. Door haar uitspraken, eigen manier van geloven en eenvoudige manier van leven, heeft zij wel een grote, wereldwijde, spirituele gemeenschap om zich heen gecreëerd. Gabriela heeft wel enkele wonderen op haar naam staan (zo genas ze zelf spontaan van non-Hodgkin), toch vond zijzelf dat de liefde voor het geloof het allerbelangrijkste in haar leven was. Ze heeft nooit een klooster gesticht, maar heeft wel duizenden mensen in haar leven geraakt.

Wordt vervolgd.


Geen opmerkingen: