zondag, januari 31, 2010

Curaçao IV

In theorie zou Curaçao nu een internetparadijs moeten zijn. Praktisch overal kun je inloggen op Linksys. Ook Landhuis Daniel heeft tegenwoordig WIFI. Helaas, zoals zo vaak, liggen theorie en praktijk mijlenver uit elkaar. Bij Daniel bleek er sinds juni al geen verbinding meer te zijn op het WWW, ook op andere plaatsen in Banda Bou bleven onze laptops eenzaam en alleen van internet verstoken. Dan maar naar Willemstad.

Het beste bereik zou Plein Café Wilhelmina hebben werd ons verteld. Daar aangekomen werden we helemaal blij, want inderdaad zat iedereen op het terras met een laptop in de zon en op internet. Dolgelukkig vonden we nog net een tafeltje en startten onze laptops op, op hetzelfde moment zien we iedereen hun laptop dichtklappen en opstaan. De internetverbinding was er zojuist mee gestopt. Ook na een uur wachten was er nog geen teken van internet leven, dus besloten we de moed maar op te geven en wat oude herinneringen te gaan ophalen.

Zo kwamen we bij Hotel Otrabanda terecht. Een aantal jaar geleden, toen ik met een geklapte blindedarm in het Sehos was opgenomen, hebben ze ons in dit hotel ontzettend goed geholpen, ook Michael's vader heeft er tijdens zijn werkverblijven altijd een warm thuis gevonden. Het werd dus de hoogste tijd voor een bedankje. Helaas bleek het daar volkomen uitgestorven te zijn, enig levend wezen dat wij aantroffen was de portier van het casino. De receptie beneden bleek leeg, volgens de vriendelijke portier was deze naar boven verhuisd. Dat was het geval, alleen ook daar troffen wij niemand aan. Zelfs het gezellige terras met superuitzicht was stil en verlaten. Een vreemde gewaarwording, want wij hebben zoveel herinneringen aan dit hotel.

Eigenlijk was er verder niet veel veranderd in Willemstad, op de Pontjesbrug (Koningin Emmabrug) na. De "Swiging old lady" ziet er na negen maanden van restauratie weer uit als een jonge bloem. In 1888 nam de Amerikaanse zakenman en consul L.B. Smith het initiatief om de pontonbrug te bouwen. Daarvoor vond het transport tussen de twee oevers voornamelijk plaats op wrikponden (Ponchi). Vroeger mochten voetgangers die geen schoenen bezaten zonder tol de brug oversteken, veel andere voorbijgangers stopten stiekem hun schoenen onder hun kleding, tegenwoordig is dat niet meer nodig want de brug is nu voor iedereen gratis (sinds 1934). In de jaren 70 werd de brug gesloten voor motorvoertuigen.

Labels: Curaçao, Pontjesbrug, Cafe Wilhelmina, Koningin Emmabrug, Linksys, Landhuis Daniel, Hotel Otrabanda

donderdag, januari 28, 2010

Heavy metal een religie?

In het Verenigd Koninkrijk proberen fans van heavy metal hun favoriete muziekgenre te laten erkennen als religie. Dat kan via een periodieke rondvraag waarbij de Britse bevolking kan aangeven wat hun geloofsovertuiging is. Bij de vorige rondvraag in 2001 registreerden 390.000 inwoners zich als aanhangers van het Jedi-geloof uit de Star Wars-films. Dat 'geloof' kreeg daardoor meer aanhangers dan de Sikhs, maar werd daarom nog geen officieel erkende religie.

Kan heavy metal een religie worden? Dat hangt af van de vraag wat je onder religie verstaat. Er is geen eensluidende definitie van religie, diverse wetenschappers hebben even zovele definities ontwikkeld. Hoe ruimer de definitie, hoe meer kans voor heavy metal. In bredere zin duidt het woord religie op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven. Ninian Smart definieert religie als een verzameling van geïnstitutionaliseerde rituelen van een groep mensen die verbonden zijn met een traditie en die spirituele sentimenten met een buiten-menselijke focus uitbeelden of oproepen en ten minste ten dele gebaseerd op mythologie en/of doctrines. Smart geeft daarbij 7 dimensies aan van een religie, bij toepassing kunnen ook fenomenen als Marxisme en voetbal als religie worden gezien.

De lobby voor een religie wordt georganiseerd door metalblad Metal Hammer, en heeft al meer dan 10.000 geloofsgenoten verzameld op een Facebookgroep. Als heavy metal wordt erkend als religie, wordt Saxon-zanger Biff Byford 'metal wereldambassadeur voor vrede'. Om het met de woorden van metalband Manowar te zeggen: "The gods made heavy metal, and they saw that is was good. They said to play it louder than hell, we promised that we would." Amen.

Bronnen
HLN
The World's Religions, Ninian Smart, Cambridge University Press 1998

Labels: Heavy metal, Manowar, Ninian Smart, religie, dimensies religie, Biff Byford, Metal Hammer

woensdag, januari 27, 2010

Curaçao III

Op Curaçao was het inmiddels tijd om een auto te huren. Dit was nog niet zo eenvoudig, omdat er alleen automaten te huur waren. Voor mij een groot probleem, want als enige op de wereld kan ik daar absoluut niet mee overweg en Michael was zijn rijbewijs vergeten.

Gelukkig kon Olga toch nog een handgeschakeld exemplaar bemachtigen bij Budget en dus togen wij naar de luchthaven om de auto op te halen. Gezien het hoge eigen risico en het hoge risico dat er daadwerkelijk iets van de auto gesloopt wordt, halen ze tegenwoordig de wieldoppen er vast van tevoren af. Bij het opnemen van de schade bleken er zoveel krassen op de auto te zitten dat het schadeformulier meer een tribal tekening werd. Verder was het een prima auto.

Bij onze eerste stop kregen we direct een deja vu; het alsmaar klinkende alarm bij het in- en uitstappen. Jaren geleden zijn we zo eens een paar dagen met Ida op stap geweest daar en wist het hele eiland altijd al direct dat wij waren gearriveerd. Nu was het nog erger, er klonken maar liefst vier verschillende tonen achter elkaar waardoor het iedere keer leek of het Wilhelmus klonk. Dit leverde veel gelach op en soms ook boosheid (als het om anti-makamba stemmers ging). Na enige tijd kregen we door hoe het viertonige monster te temmen; je moet bij het stoppen direct uitstappen en de deur op slot doen en/ of bij het instappen direct wegrijden.

Labels: Curaçao, huurauto, Budget, luchthaven, alarm, eigen risico

dinsdag, januari 26, 2010

Curaçao II

Al waren Jan, Olga en Sander nog steeds van de partij, toch waren er wel een aantal veranderingen bij Landhuis Daniel. Zo waren de slavenhuisjes vernieuwd en vergroot, de kruidentuin opnieuw operationeel en last but not least was er een heus museum op het landgoed gekomen.

Van de slavenhuisjes hebben wij de laatste nacht nog kunnen genieten (vanwege een overboeking in het Landhuis zelf). Die waren eigenlijk perfect, alleen het licht (vooral bij de spiegel) liet wat te wensen over. Dit resulteerde erin dat Michael half geschoren rondliep en bij mij de mascara overal zat, behalve waar het moest zitten. Een grote verbetering was, bij -15 graden bij ons vertrek uit Nederland nog onvoorstelbaar, de airco.

Lag vroeger de kruidentuin er wat verlaten en slordig bij. Nu was deze prima in orde, hierdoor kun je bij elke maaltijd genieten van kruiden en groenten uit eigen tuin.
Het museum kan ik kort over zijn, het is een leuk initiatief, langer dan 5 minuten heb je er echter niet voor nodig. Het werd voor ons dus tijd om een auto te huren.

Labels: Curaçao, Landhuis Daniel, museum, kruidentuin, slavenhuisjes

maandag, januari 25, 2010

Curaçao I

Om van de sneeuw en andere winterellende af te zijn, besloten wij begin januari voor 2 weken naar Curaçao te gaan. Dat is allemaal naar verwachting verlopen, prachtig weer, deze keer geen ongelukken, etc. Minpuntje is dat het bij terugkomst in Nederland wederom begon te sneeuwen.

De vlucht met KLM was overvol, zo vol zelfs dat er de hele reis mensen op de klapstoelen van de stewardessen moesten zitten. (Gelukkig hadden wij nog net een plaats in de Comfort Zone kunnen bemachtigen, wat trouwens buiten wat extra ruimte maar weinig extra comfort oplevert voor je geld) Het is de vraag of dit wel mag i.v.m. de veiligheid? Nou ja in ieder geval hadden de stewardessen het toch veel te druk om te zitten, temeer daar ze maar liefst een hele werkneemster moesten missen, namelijk de purser. De purser had voor zichzelf een aantal andere taken bedacht; zij gaf zowel literatuurafvies (tegen een passagier die Dan Brown las zei zij dat hij beter de Donald Duck kon lezen omdat die nog meer inhoud zou hebben), spraakles (het napraten van Antillianen) als ander ongevraagd commentaar (over een passagier met een beugel zei zij "zou die bijten?"). Terwijl zij zich met bovenstaande bezighield, hing zij steevast aan een van de karren die door een andere stewardess werd voortgetrokken. Op zich was het wel te verklaren waarom zij zich zo goed moest vasthouden, ze had namelijk hele lange, zware (kunst) wimpers (waar kun je die nog krijgen sinds de jaren 60?), wat haar de bijnaam De Wimper opleverde.

Met slechts een half uur vertraging (kapotte vliegtuigdeur) landden wij op Curaçao. Daar bleek niets veranderd. Ook Landhuis Daniel waar wij verbleven was nog als altijd, met als enige tijdelijke verschil dat de kerststal nog stond en permanente verschil dat er een elektrisch hek was geplaatst.

Labels: Curaçao, Curaçaofreaks, Landhuis Daniel, KLM, stewardess, overboekingen, kunstwimpers

vrijdag, januari 08, 2010

Bouw je eigen treinstation

Is er in jouw buurt geen treinstation? Hetzelfde probleem hadden de 25.000 inwoners van het Indiase Gurgaon. Daar weten ze echter al dat het geen zin heeft een aanvraag bij de overheid in te dienen, ze zouden nog vele reïncarnaties te gaan hebben eer er daar eens iemand naar zou gaan kijken. Dus staken de inwoners de koppen bij elkaar en kwamen met een alternatief plan om hun eigen treinstation te bouwen.

Eerst moest er geld ingezameld worden onder de bewoners, dit bracht 2,080,786 rupees ($45,000) op, hiervan konden twee eenvoudige platforms gebouwd worden. Gezamenlijk en eensgezind bouwden ze het platform. Natuurlijk moest er ook nog goedkeuring van de Indiase NS komen, en de IS bleek heel anders dan de NS, want ze keurden het plan direct goed. En zo stoppen er nu dagelijks 7 treinen in Gurgaon en hebben de Gurgaonezen hun lot positief beïnvloed, het is nu gemakkelijker in Delhi te gaan studeren en/ of werken.

Bron
BBC

Labels, NS, India, Gurgaon, treinstation, spoorwegen, overheid

donderdag, januari 07, 2010

Boer zoekt geit

Je vraagt je af wat Balkenende doet nu het zout op is. Voor hem is het echter allemaal niet zo'n probleem, hij commandeerde gistermiddag zijn prive-chauffeur in de auto en ging gezellig een kopje thee drinken in Hulten, bij geitenboer Wouters en zijn vrouw Karin.

Veel geiten waren er niet meer te bespeuren, boer Wouters raakte bijna de helft van zijn 1200 dieren kwijt. Een trieste zaak. Balkenende wilde zijn betrokkenheid laten blijken, hier schoten de geitenboer en de geruimde geiten niets mee op. Het was dan ook uiterst gastvrij van de familie Wouters om de premier binnen te laten, hij stond immers achter het besluit tot ruimen van gezonde dieren. In tegenstelling tot zijn eigen partij, die achter het voorstel van Partij voor de Dieren staat, om de minister te verzoeken andere middelen in te zetten om de Q-koortsuitbraken te stoppen. Daarbij worden het testen en vaccineren van gezonde dieren genoemd.

Er was dan ook weinig om over te praten, perspectieven heeft boer Wouters nauwelijks. Balkenende stond met zijn mond vol tanden. Na een uurtje hield Balkie het dan ook voor gezien en vertrok opgelucht naar zijn torentje. Onderweg stopte hij nog even voor een lunch van geitenbout uit de oven met een geitenkaasje toe, nu het nog kon.

Bronnen
BN De Stem
Omroep Brabant
Partij voor de Dieren

Labels: geiten, ruimen, Partij voor de Dieren, Balkenende, Hulten, geitenboer, geitenboerderij, Q-koorts

woensdag, januari 06, 2010

Het sneeuwt harder dan de grond aankan

Veel sneeuw en geen zout, nog even en Nederland sneeuwt dicht. In Almere blijken ze nog voor 4 keer strooien (op alleen de hoofdwegen) zout te hebben, maar dat komt dan ook nog voornamelijk doordat ze de afgelopen weken ook nauwelijks gestrooid hebben. Wie wat bewaart heeft wat zeg maar.
Hoe komt het toch dat er in Nederland zo slecht vooruit gedacht kan worden? Is iedereen te gezapig geworden de afgelopen decennia?

Labels: sneeuw, Nederland, strooien, strooizout, Almere

De Nigeriaanse Shari Arison

Niet alle Nigerianen blazen vliegtuigen op, er is namelijk ook een deel dat zaken doet. Nigeriaanse moneyscams zijn al jaren Nigeria's grooste exportproduct en hierbij worden vooral namen van belangrijke politieke en financiele figuren misbruikt om beroep te doen op de gulzigheid van hun slachtoffers, of liefdadigheid, als ze maar geld los kunnen peuteren.

Misschien zou er tegen dit soort praktijken ook eens een Jasper Schuringa moeten opstaan. Dit soort bedel-, oplichtmails beginnen weer de spuigaten uit te lopen. Nu kwam mij er weer een onder ogen die zogenaamd door Shari Arison was geschreven namens haar Hapoalim bank. Hierin valt te lezen dat Shari veel wezen en andere armlastigen helpt tijdens de kredietcrisis en nu besloten heeft ook de lezer van de brief te helpen. Het geld kan via een bank in Engeland worden opgevraagd (lees betaald).

Het erge is dat ze zoveel van dit soort mails sturen dat er altijd wel weer iemand in zal trappen. Wanneer gaat het spamverbod tegen dit soort praktijken nu eens in? (en dan wel goed handhaven)

Labels: Nigeria, Nigerianen, spam, moneyscams, scam, Shari Arison, Bank Hapoalim, Jasper Schuringa, internetfraude

dinsdag, januari 05, 2010

The Darwin Awards

Voor mensen die door eigen toedoen ongelukkig aan hun einde komen blijkt er een prijs te zijn; The Darwin Awards. Zelf omschrijft de organisatie het als volgt: De prijs wordt toegekend aan personen "die het meest hun best doen om de menselijke genenpoel te verbeteren door er zelf afscheid van te nemen, aan mensen die bijdragen aan de menselijke evolutie door zichzelf op een spectaculair domme manier te laten verongelukken en dus de mogelijkheid om zichzelf voort te planten verliezen".

De Belgen hebben de prijs gewonnen, met het crimi duo dat de geldautomaat van de Record Bank in Dinant wilde laten ontploffen om met de biljetten aan de haal te gaan, maar ze gebruikten teveel dynamiet en bliezen zo het hele bankgebouw en zichzelf op.
Wie gaat dit evenaren in 2010?

'Just think how stupid the average person is, then realize that half of them are even stupider!' -George Carlin

Bronnen
The Darwin Awards
HLN

Labels: Darwin Awards, Dinant, België, genen, Darwin

maandag, januari 04, 2010

Topservice spoorwegen Finland

In Finland zijn ze wel gewend aan een beetje sneeuw. De treinen rijden daar dan ook gewoon op tijd, sneeuw of geen sneeuw. Soms rijden ze zelfs wat te enthousiast, dat merkten de gasten van het Holiday Inn-hotel in de Finse hoofdstad Helsinki vanochtend ook.

Rond half acht treed een intercitytrein zeker 10 meter het hotel binnen, dat wegens instortingsgevaar daarna is geëvacueerd. Bij het ongeluk viel zeker een lichtgewonde. Er waren nog geen passagiers aan boord van de trein.
Het treinpersoneel wist tijdig dat de remmen van de trein niet of niet goed werkten. Daarom werd de intercity naar het buitenste spoor van het station van Helsinki gedirigeerd om zo platforms met veel mensen te ontwijken. De snelheid van de trein was echter te hoog, waardoor de trein na het einde van het spoor doorschoot.
De hotelgasten konden deze ophaalservice niet waarderen.

Bron
De Stentor

Label: Finland, treinen, spoorwegen, Holiday-Inn, Helsinki

zondag, januari 03, 2010

En we noemen Hem Allah

Een Maleisische rechtbank heeft bepaald dat christenen het grondwettelijke recht hebben om het woord 'Allah' te gebruiken wanneer zij het over hun God hebben.

De regering had niet-moslims verboden het woord te gebruiken. Dat verbod is nu strijdig met de grondwet verklaard. Christenen in Maleisië verwelkomden de uitspraak als een overwinning voor de vrijheid van religie. De regering stelde het verbod in omdat Allah naar haar mening een islamitisch woord is waarvan het gebruik exclusief is voorbehouden aan moslims. Het gebruik van het woord door andere gelovigen zou misleidend zijn. De regering kan tegen de uitspraak in beroep gaan.

Maar welke christen zou nu zijn/ haar God Allah willen noemen? Het lijkt erop dat het slechts een principe kwestie is van verschillende groepen religieuze minderheden. Moslim groepen beschuldigen de katholieke kerk in Maleisië ervan moslims te willen bekeren, iets wat in Maleisië streng verboden is. Misschien dat bekeerde moslims als christen hun God Allah willen blijven noemen? Maar what's in a name, God is God voor een gelovige, hoe je deze entiteit ook wilt noemen.

Meer dan de helft van de Maleisische bevolking is moslim, maar de grote Chinese en Indiase gemeenschappen zijn overwegend christelijk, boeddhistisch en hindoeistisch.
Er is onenigheid over de herkomst van het woord Allah. De meest gangbare theorie is dat het woord Allah is afgeleid uit een samentrekking van al en ʾilāh tot al-ilāh, wat 'De enige God' of 'degene die aanbeden wordt' betekent. Een andere theorie traceert de etymologie van Allah uit het Aremese woord, Alāhā, wat God betekent.

Bronnen
BBC
Nederlands Dagblad

Labels: Maleisië, islam, moslims, christenen, Allah, God